DAG 25: Zaterdag 2/8/08: Hood River -Roseburg

Gezien we ontbijt geserveerd kregen om 8h30 besloten we
vandaag rustig te starten.' s Morgens prikte de zon al vroeg
in onze kamers die uitzicht gaven op de Columbia River en
Mt. Adams (een vulkaan van de Cascade-range, waarvan we vandaag
er vele zullen zien).




Het ontbijt was fruitig en lekker: bessen, aardbeien,frambozen,
banaan,druiven,... Ook verloren brood. Om 10h namen we afscheid
van Jane en haar echtgenoot,nadat we een speldekopje op België
prikten op haar wereldkaart van de gasten die ooit bij haar ver-
bleven.





We gingen vandaag dus de vulkanenreeks, de Cascades genaamd,
volgen.De mooiste en meest symmetrische Mt. Hood zat nog
een beetje in de wolken. Eens op de dorre hoogvlakten, verdwenen
de laatste wolken en werd het plots heet. Dat was al een paar
dagen geleden.



Aan de Newberry crater (de 2de grootste na Yellowstone)hielden
we halt aan het V.C. en liepen een eind door de lavavelden.
De laatste duizend jaar groeit hier werkelijk niets in dit
maanlandschap.
Nadien reden we Lava Butte, een minivulkaan,op en bekeken
het lavaslagveld, dat zover het oog reikte, vanuit de hoogte.
De andere Cascadevulkanen zag je hier uitstekend (Jefferson,
Three Sisters, Broken Top,...).






Nu was het nog een uurtje tot Crater Lake, ons voorlaatste
NP en het enigste in Oregon.Eerst stijgen we tot de kraterrand
(hier rim genoemd) en kijken dan op de verschillende viewpoints
in de crater dat met het helderste blauwe water gevuld is.Eens
ontplofte de Mt Mazamavulkaan hier en zijn krater vulde zich
met regenwater). Bij Mt St Helens gebeurde hetzelfde doch brak
een wand, zodat geen meer kon ontstaan.









Om 17h30 hielden we het voor bekeken in Crater lake. Zoveel
was er niet te beleven. Je kon nog wandelingen maken, doch
dan zie je het meer niet meer en wandelingen kan je hier overal
maken. dit was de reden dat we Mt. Rainier NP oversloegen.

De scenische, doch te bochtige weg langs de Umpqua river en de
colliding rivers (in Glide) brachten ons in Roseburg, een
stad aan de I-5 zonder veel historie. De ontvangst in het
hotel (alles OK) was eerder koel. Het eten in het aangelegen
Elmer's restaurant viel goed mee. Na een hottubje vleiden
we ons te rusten.Morgen gaan we terug naar 't zeetje tot
de terugreis ons scheidt.