The final countdown . DAG -5

Fasten your seatbelts.
Het is stilaan tijd om live in de ether te gaan met ons weblog.
We zijn stilaan al onze attributen aan het verzamelen. Moniek
heeft zich gisteren nog een koffer aangeschaft, zodat het inladen
kan beginnen.
Het belooft nog wel een druk WE te worden met wachtdienst, Andreas
die zijn Belgisch kampioenschap 800m loopt, nog een feestje van hier
en een bezoekje van daar. En dan zwijgen we nog over Fata Morgana
en andere toestanden.

En Delta bakt het nog bruiner ...

Een tiental dagen geleden begaf ik mij terug naar het
reisbureau om de laatste akkefietjes te regelen en te
horen of het met de vluchten nog snor zat.
En ja hoor een nieuwe wijziging, de zoveelste, aan het
vluchtplan drong zich op. Ze oordeelden nu eensklaps bij
Delta dat de 80' pauze in Atlanta niet meer voldoende
was en zodoende konden zij ons niets meer garanderen.
De oplossing : nog steeds met 2 vluchten van Atlanta
naar Alaska doch nu via Salt lake City en rond 23.30h
(weer 2 uur later dus) in Anchorage. Het belooft weer
een lange dag te worden, zoals onze eerste van 2006.
En er zijn nog geen vluchten met vertraging....
We zullen er maar het beste van maken, den positivo
uithangen, nietwaar.
Peter kon er ook niet mee lachen, hij moest alle tickets
opnieuw inbrengen.

Onze route deel 2: USA - Canada: 16 juli tot 8 augustus 2008

Onze route: deel 1: Alaska: 9-16 juli 2008

Tips for trips!

Het viel mij al van in den beginne van de planning
op dat boven de lijn San Francisco- Denver - Chicago
de (nationale) parken en bezienswaardigheden minder
dik bezaaid liggen, wat maakt dat de afstanden ertussen
veel groter worden.Dit probleem proberen we op te lossen
met tal van maatregelen:
*Minstens alle 3 dagen een dubbele overnachting op dezelfde
locatie(geen 11 dagen na elkaar in een ander hotel zoals
in 2006).
*Vroeg vertrekken(ook om drukte en/of hitte te vermijden.
*Saaiere ritten met nuttige stops onderbreken (vb)Devils
Tower op weg van de Black Hills naar Cody.
*Na het laatste park in de vooravond nog eventjes doorrijden
in de richting van het volgende (Wheatland op dag 9).

Op tijd eten, slapen en ontspanning dat mogen we vooral niet
uit het ogen verliezen.


Onderweg zullen we GPS gestuurd worden door onzen TomTom 910.
Wie de spreker van dienst is Moniek, dat blijft een verrassing.

Eveneens een goede ervaring uit 2006 was de stekkerdoos die we
met een transfo verbonden met de cigarettenaansteker van de huur-
wagen. Al rijdende laptoppen, TomTommen en een GSM opladen, het
ging toen als een fluitje van een cent.Voor herhaling vatbaar dus.
Een deel van onze technische uitrusting vindt U op onderstaande
foto.




De eerste dag van elke route zullen we yzymokuipen kopen om
alle spijs en drank fris te houden.Vooral drank zullen we
veel nodig hebben.
De picknicks plannen we in de buurt van bezienswaardigheden,
zodat het nuttige aan het aangename kan gepaard worden.

On the road (book) again!

Voor onze vorige reis maakten we voor het eerst gebruik
van een gedetailleerd roadbook.Hierin wordt dag per dag
alles beschreven wat we ongeveer gaan doen, welke rij-
routes we gaan volgen (met GPS en MS Streets and trips).
In de rubrieken what to see en what to do worden vervolgens
de activiteiten beschreven. Ook de mogelijke winkels
waar we onze "schoofzak" kunnen bijvullen, de interessante
restaurants en de goedkoopste tankstations op onze route
ontbreken niet op deze documenten.Waarvan jullie hieronder
een voorbeeld afgebeeld zien (dubbelklik).




De laptop (internet/Skype/email),het roadbook, een map
met alle vouchers, boekingen, en e-tickets en mijn brein
vormen het administratief centrum van deze onderneming.
Van de laptop en het laatste heb ik slechts 1 copy (haha), de
overige documenten worden ook op CD's gebrand en bevinden
zich in elke koffer.

Maart 2008: Delta bakt ze bruin

Op een mooie woensdagmiddag stap ik het reisbureau
binnen om mijn huurwagens voor Alaska (Anchorage)
en USA/Canada (Denver)te reserveren.
Ik voelde al dat er spanning in de lucht hing toen
Peter me vroeg om eens rustig te gaan zitten, want
hij had zojuist een slechte tijding van Delta ontvangen.
De vlucht op 10/7 van Atlanta naar Anchorage was 1.5 uur
vervroegd, zodat we maar 50 minuten tijd hadden om
alle douaneplichtplegingen te vervullen, wat tekort was.
We hadden de keuze: ofwel via Salt Lake City met 2
vluchten naar Alaska (aankomst: 00.37h) of wel een dag
vroeger en met 1h 20' tussenstop via Seattle ook met
2 vluchten dus (aankomst: 21.20h). We opteerden voor
de 2de oplossing.Resultaat:wel 1 dag vroeger stoppen met
werken.Gezien de vlucht naar Denver vanuit Alaska ongewij-
zigd bleef konden de huurwagens toch geboekt worden, oef!!
(Alamo in Anchorage, National in Denver met drop-off in
San Francisco).

Hotels, motels, B&B: kortom waar logeren we.

Na het boeken van de vluchten, was de volgende stap
het reserveren van de hotels.We hadden besloten iets
meer afwisseling te brengen door ditmaal ook Bed and
Breakfastlogies te gebruiken.Zo konden we oa. Toadhall
Manor in Butte en de Holmes Sea Cove B&B in Brookings
reserveren,unieke locaties en hooggewaardeerd in alle
B&B-sites van de USA. In Alaska logeren we zelfs 5 dagen
in een B&B.Het contact met de locals vind ik hier zeer
belangrijk. Het zijn allemaal natuurmensen en sneeuw,
bergen, gletschers, beren kennen voor hen geen geheimen.
Dat beloven geweldig interessante gesprekken te worden.
In de overige hotels werd getracht , daar waar mogelijk,
het ontbijt inclusief te verkrijgen.




Rond februari 2008 waren de meeste hotels geboekt.Voor
4 personen ging wel makkelijker dan voor 5 (2006). Het
rollaway tijdperk is voorbij.
Hieronder vindt U een lijst van onze hotels.Deze lijst
wordt aan de binnenkant van elk kofferdeksel geplakt.
Klik op de tabellen voor grotere afbeelding.

HIGHLIGHTS

Iedere georganiseerde reis of trip wordt opgehangen
rond bepaalde highlights, hier volgen de onze
op een rijtje:

Eerste week: ALASKA

Denali NP (Denali shuttle trip/flightseeing)
Kenai Fjords NP (Exit glacier-Seward)
Tidal glacier cruise
Wild life watching(beren/walvissen/elanden,...)




Tweede week: American Rocky Mtns:

Rocky Mountains NP
Black Hills (Rushmore,Custer SP,Badlands NP)
Yellowstone NP
Glacier NP




Derde week: Canadian Rockies & Vancouver:

Waterton Lakes /Kootenay/Yoho NP
Banff NP (Lake Louise/Moraine lake)
Jasper NP (Maligne Lake cruise)
Vancouver (Stanley park/Capilano suspension bridge)




Vierde week: Pacific Northwest

Seattle (Boeing,Pikes market)
Victoria (Butchart Gardens/Orca whale watching)
Olympic NP
Mt. St. Helens National Volcanic Monument
Oregon (Columbia River Gorge/Crater lake NP, kust)





Epiloog in California

Redwoods NP
San Francisco (biking the bridge)
Monterey, Carmel en Big Sur (HWY1)

September 2007

Zoals vorige keer plannen we de reis zelf hierbij
deskundig ondersteund door het team van Peter Wal-
lace van Uniglobe Hermes Travel voor wat betreft de vluchten,
verzekering en huurwagens.



De vluchten boeken betekent het einde van de eerste
voorbereidingsfase: prospectie van alle streken
en parken waar we doorheen reizen.
Na het boeken van de vluchten kunnen we pas alles
dag per dag gaan invullen (hotel, restaurant, attrac-
ties, vervoer, passen en tickets).

Zoals bij onze vorige USA-reis boeken we nu ook onze
vluchten vanaf het moment dat ze vrijgegeven worden.
Dit biedt veel voordelen van goedkopere vluchten,
geen fuel toeslag en er op tijd bij zijn om de
moeilijk boekbare hotels te reserveren.

Gezien we eerst naar Alaska trekken, wordt de heenreis
wel het ingewikkeldst. Op een vrijdagmiddag mid-september
nam ik naast Peter plaats en begon het gepuzzel.Het
voordeel van dit systeem is dat je ogenblikkelijk kan een
vlucht boeken, met max. 1 dag bedenktijd.Op 1 uur tijd
zien we bij bepaalde vluchten de goedkopere boekings-
plaatsen zo vollopen wat de prijs op die tijd soms met
200 Euro deed stijgen. Snel de juiste keuze maken daar
draaide het om.





Delta bleek als winnaar uit de bus te komen. Op 10/7
twee vluchten: Brussel-Atlanta (voldoende wachttijd) en dan
rechtstreeks naar Anchorage (Alaska), beter kon niet. We
waren al rond 19h in Alaska, bij vertrek om 10h vanuit
Brussel. Ook de prijs bleek een schot in de roos.

The new frontier.

2006 was ongetwijfeld het jaar waarin het global warming
probleem in the picture kwam. Dit was vooral te wijten
aan de film "An inconvenient truth" van Al Gore.Bij het
zien van de beelden van snel terugtrekkende gletschers,
moest ik steeds aan Alaska denken. Deze grootste staat
van de VS telt na Antarctica het grootste aantal gletschers.
Buiten de typische berg- en dalgletschers kennen ze hier
ook het uniek fenomeen van tidal glaciers: gletschers die
in de oceaan uitmonden en door de getijdenstroming afgekalfd
worden.




Alaska is ook gekend voor zijn grootste populatie van grizzly-
beren, de grootste landroofdieren ter wereld.Iedereen heeft
wel eens de beelden van de zalmvissende beren opgevangen.
Bovenal is Alaska een brok ongerepte natuur, wat de Serengeti
en het Amazonewoud zijn voor het zuidelijk halfrond, is Alaska
voor het noordelijk. The last frontier ook voor zij die naar
het westen trokken. Alaska ontwikkelde zich pas vrij recent,
na WOII.
Gezien Alaska grenst aan de Pacific Northwest, het global war-
mingverhaal, de verdwijnende natuur en de goedkope dollar
beseften we dat dit wel eens onze enige en laatste kans zou
kunnen zijn om deze ruwe diamant te bezichtigen.




Aangezien begin juli bijna midzomernachtstoestanden kent,de mus-
kieten nog niet zo hevig huishouden ,het relatief droog is en de
eerste rivierzalmentrek dan in volle gang is leek het ons
opportuun begin juli direct richting Alaska te vertrekken.Moest
onze oudste dochter Lise toevallig toch herexamens hebben (meestal
mid-augustus), dan zijn we bijtijds terug.De ruwbouw van onze
reis was af, het plaatje klopte.

Het logische vervolg

Ja, er was nog zoveel te zien en te beleven.Wie
ons weblog "Let's go West"op de USA4ALL website
gevolgd heeft, weet dat we aanvankelijk voor 2006
een vertrek vanuit Denver gepland hadden, om zo via
de Black Hills (Rushmore, Badlands) naar Yellowstone
te trekken. Te dure vluchten en een te late aankomst
in Denver dwarsboomden dit plan, zodat we onze reis
vanuit Salt Lake City startten.

Nu wilden we deze draad weer opvissen.


Vanuit de Black Hills wilden we naar het Noordwesten
van de States, waar we nog niet geweest waren, doch
zoveel goeds van hadden gehoord.

Moniek, mijn vrouw, wilde wel eens naar Canada.Dat land
heeft oneindig veel prachtige en ongerepte natuur te
bieden en steden als Vancouver krijgen hier een steeds
grotere weerklank, zeker gezien de naderende Olympische
Winterspelen van 2010.

De kogel was door de kerk: eind 2006 begonnen we terug
plannen te maken voor een traject dat ons vanuit Denver
via Black Hills/Yellowstone naar de Canadese Nationale
Parken en Vancouver zou brengen. Vanaf Vancouver was de
link naar de Pacific Northwest van de USA snel gelegd.
Omdat we niet vanuit Oregon naar Seattle/Vancouver terug-
wilden, vanwege duurdere vluchten, besloten we vanuit
San Francisco terug te keren, om alzo de Redwoods en
Big Sur zonder mist mee te pikken.

Wanneer zouden we vertrekken? Welnu, onze zoon Andreas,
een fors uit de kluiten gewassen rasathleet met al een
aanzienlijk palmares op 800/1500m athletiek,studeerde
in juni 2008 af. Een logisch vervolg op 2006 dus.

Wat vooraf ging.

In het najaar 2003 broedde ik op een plan. Sinds jaar en dag was ik
gefascineerd, en inmiddels ook mijn kinderen, door het contrast
tussen de ongerepte natuur en de wereldsteden met hun oneindige
mogelijkheden (The sky is the limit) van de USA. De nationale par-
ken van de USA beschermen een natuurerfgoed dat in de wereld
zijns gelijke niet kent. De Grand Canyon, Yellowstone NP, Alaska
zijn overal vermaard. De meeste van deze parken liggen in het wes-
telijk deel van de VS, ze bezoeken was al sedert mijn jeugd een droom.



Twee jaar geleden studeerde onze oudste dochter Lise af in het
secundair onderwijs en dit was de ideale gelegenheid om met z'n
allen die droom waar te maken. Let's go West - USA 2006 bracht
ons na 2.5 jaar intensieve voorbereiding naar het(Zuid)Westen van
de States voor een geweldige maand, een maand die we nooit meer
zullen vergeten en waar we nog bijna elke dag thuis over praten.

Tussen 20 juli en 19 augustus trokken we destijds van Salt Lake
City via Yellowstone en Grand Teton NP naar de zwoele South-West
die bezaaid ligt met diepe canyons, rode rotsen in alle kleur- en
vormschakeringen (Grand Canyon, Arches, Canyonlands,Bryce,
Zion, Mesa Verde) en knettergekke metropolen (Las Vegas). Na
15 dagen en een klein ongevalletje kwamen we dan in de Golden
State California aan, waar we via Sequioa & Yosemite NP en Lake
Tahoe in San Francisco aan de Pacific belanden.
Tenslotte ging het dan via HWY 1, Hollywood en LA naar San Diego.

Op de terugreis bleven we nog 4 dagen plakken in de Big Apple
(New York) waar we vlakbij Times Square " The center of the world"
logeerden. Een onvergetelijke belevenis. Maar ja, aan schone liedjes
komen een eind ... doch er zijn hier nog zoveel dingen te zien en te
beleven ...