zaterdag 19 juli 2008

DAG 12: Zondag 20/7/08: Keystone - Cody

<





Vandaag wilden we ons geen 2de maal laten vangen. Om 6.30h
stonden we als eerste aan te schuiven aan het ontbijt. We
namen het er goed van konden al om 7h20 op weg.




Dit was een lange rit waar we tegenop keken.Die eindeloze prairie
nietwaar! Wel het viel nogal mee. Om 9h15 zagen we Devils Tower
al opdoemen. Deze vulkaanprop springt echt uit de omgeving, nog
altijd de Black Hills.Het landschap ziet er een beetje uit zoals
Beieren.




Deze "toren" is heilig voor de indianen. Tegenwoordig is hij vooral
een mekka voor de alpinisten.De wanden zijn quasi loodrecht en we
zagen een 3-tal klimmers heel traag vorderen.






Bij het verlaten van het Devils Towerdomein groetten we nog even
de plaatselijke stadsbewoners(?), de prairiehonden van prairie dogtown.




Na Devils Tower reden we weer naar het westen de prairie tegemoet.
De wegen zijn hier echter van zeer goede kwaliteit en we konden
kontinue rond de 100km/h rijden zodat we snel 2h voorlagen op
ons roadbookschema.De prairie zag ook hier opvallend groen,
vermoedelijk door de onweders van de laatste dagen. Na een
uur reeds doemden de Rockies op, die we nu niet meer gaan
verlaten.

Rond 12h30 draaiden we bij Ranchester de Interstate 90 af
richting Dayton. Onderweg nog 2 dode herten tegengekomen.
Via de scenic HWY 14A zouden we Cody willen bereiken. De
klim van het Bighorngebergte duurde lang en was zeer mooi.
Prachtige panaroma's op de 2000m lager gelegen
prairie, veel herten langs de weg en ook 3 elanden bemerkt.








De afdaling was nog spectaculairder, vooral voor de autoremmen.
Continu 10% bergaf, 11 mile lang tot aan het Little Bighorn Meer.
Niet voor doetjes. Daarna was Cody binnen handbereik.

Het hotel bevalt ons wel. We hebben een separate huisje
met patio. Centraal en gelukkig vlakbij ligt een gebouw met
zwembad, fitness en hottub.Ernaast een openlucht zwembad
waar we na een halfuurtje al uit moesten vanwege een onweer.
Andreas vond zijn gading op de atletiekpiste
die tegenover het hotel gelegen was.







Voor het eerst aten we een buffet in het naastgelegen Bestwestern
Sunset restaurant. Een beetje all you can eat. Weer eens wat
anders.Morgen wacht Yellowstone, maar nu gaan we slapen na deze
vermoeiende dag.

vrijdag 18 juli 2008

DAG 11: Zaterdag 18/7/08: Badlands - Black Hills








Deze morgen waren we op tijd wakker. Maar nog niet vroeg
genoeg. Om 8h30 was de ontbijtzaal al goed geplunderd.
De melk was op, de gewone roodjes waren op, geen kaas
meer. Wij konden dus geen picknick meenemen. Het was
niet leuk. Toen we er zaten raakten ook de cornflaces
uitgeput.De "madam" zei dat alles op was "I am sorry".
Deze avond zullen we eens flink van onzen tamtam gaan
maken.





Vandaag zijn we dus in South Dakota en hier is het
heel warm (boven de 30°). Na een uurtje rijden door
de verrassend groene prairie (anders is het hier een
dorre boel)kwamen we via Interstate 90 aan bij de
oostelijke ingang van het Badlands NP.









Deze oostelijk kant van het park is veruit de mooiste.
Sedert meer dan 100.000 jaar baant zich de White River
hier zich door de prairiehoogvlakte.De valleiwanden
kalven voortdurend af en de zachte gesteenten
eroderen snel door weer en wind.Dit geeft heel mooie
beeldjes tot gevolg.
Het Ben reifel visitor center was prachtig (zie foto's).
Langs de Badlands Loop Road passeerden we vervolgens
talrijke viewpoints op onze weg naar het westen van het
park.








De warmte wordt ondraaglijk.Gelukkig is Wall dichtbij.
Wall drugmarket is wereldberoemd vanwege zijn overdre-
ven reclame van New York tot LA.. Tim Hustead startte
hier in 1931 zijn handeltje (drugstore etc..), ver van
de bewoonde wereld, mmar vlakbij de Badlands.
Zijn commerce groeide uit zijn voegen, de prullaria
en knotsgekke toestanden (een namaak T-Rex, piano
spelende apen,veel, heel veel kitsch), zijn soms lach-
wekkend.






Ook in Wall gelegen, is het Wounded Knee Museum.Dit
viel wat tegen qua grootte. Binnen mooie, kleurrijke
panels met de gekende geschiedenis van Wounded Knee,
de laatste indianenoorlog. Waar de indiaan zijn
hemelse ziel verloor. Binnen geen films en er
mochten ook geen foto's gemaakt worden.
Tweederde van het niet zo grote gebouw naast de
oprit van de Interstate werd ingenomen door
de giftshop.Iets dergelijks hadden we 2 jaar
geleden ook al meegemaakt.

Wij wilden allen naar het hotel terug gezien graag
zwemmen, een wasje dat nog diende gedaan te
worden en de lange (weer prairie) rit van morgen.

DAG 10:Vrijdag 18/7/08: Wheatland - Keystone







Deze morgen ontwaken we in de prairie van Wyoming.Ons motel (met AAA-
korting via ANWB-kaart gekocht in Weert-Ned.Limburg)is het goedkoopste
van de ganse reis doch heeft alles wat we nodig hebben.De 2 Queens
kamer is ruim, plaats genoeg voor de koffers.

Om half zeven zou de wekker van Andreas aflopen. Doch we hoorden
niets. Resultaat om 8.30h wakker ...en om 9h was het onbijt
afgelopen. Hurry, hurry. Maar om 9.45h waren we op de inter-
state 25 richting noord. Van ons uur achterstand liepen we
er 30' in. De wegen zijn hier zeer goed en rechtlijnig.Je
mag hier 65mph op de gewone wegen (105km/h).
Soms ging het wat rapper?!? De beste wegen tot nu toe, om
12h25 waren we al aan de Mammoth Site in Hot Springs.Onderweg
slechts 1 dorp tegengekomen:Lusk (1079 inwoners).



The Mammoth Site is uniek.De gigantische hall is gebouwd over een ver-
steende modderpoel waar vroeger mammoeten in gesukkeld zijn. Hun beenderen
zijn gaaf teruggevonden en niet versteend. Hun DNA zat er nog in, alzo
heeft men alles over de mammoeten kunnen te weten komen via de informatie
van deze site. Men ziet de onderzoekers bezig tijdens de blootlegging van
de beenderen.Tot nu toe zijn 50 dieren geheel of gedeeltelijk opgegraven.








De Black Hills zijn met naaldbomen begroeide heuveltjes die zich als
een soort oase in de prairie verheffen. Twee natuurparken zijn erin
gelegen:Wind cave NP met prairie boven en grotten (met fijne kris
tallijne vormingen en boxwork) ondergronds.Het Visitor Center was
heel ingenieus opgezet met het grotgedeelte in de kelder.






In het nabijgelegen Custer State Park (3$ inkom) volgden we de
Wildlife Loop Road door het park. Dit bracht ons langs de wilde
ezels, die toch niet zo wild waren (zie foto's).





Een kilometer verder plots file. Links zagen we op een heuvelrug wel
duizend bisons (met hun kalfjes), die langzaam naar de weg kwamen
en dan overstaken.Dit was nog wat anders dan Yellowstone.Ze lopen
voor en achter de wagen.Grote hijgende stieren met een dikke "floche",
schichtige kalfjes, die overal tussendoor huppelden.Ze rolden zich
in het zand of de modder.Zalig.Hier bleven we toch een halfuurtje
geparkeerd.






Vervolgens ging het via de zeer scenische Iron Mountain road naar
Keystone. Deze weg is een pareltje van techniek.Vele haarspeld-
bochten,van het varkensstaartformaat.Vele smalle tunnels in de
rotsen, waaruit plots het zicht op Mt. Rushmore opduikt.Mooi.






Dan reden we door Keystone, het dorp bij "de presidenten". Barnum-
reclame all over the place, héél toeristisch, doch ook vele
tourist traps.Maar snel door naar ons hotel, waar we 2 dagen
gaan verblijven.De kamer in de Best Western 4 Presidents, was
een kopie van dat van gisteren.Andreas en ik probeerden dadelijk
de fitness uit. De hottub en het zwembad zijn voor morgen.

Na een etentje in het aangelegen restaurant togen we naar
Rushmore.Hier is alles wel piekfijn geregeld.Na het betalen
van 10$(geldig voor een gans jaar), mag je parkeren in een
gigantische overdekte parking met meerdere verdiepen.Via het
VC en de "Avenue of Flags" kom je bij een amfitheater .
Vlakbij is er mooi museum met uitleg hoe de beelden ont-
stonden. Men kan er zelfs een deel van de berg doen ontploffen.







Om 21h (het is hier dus al vroeg donker) begon de avondceremonie
met een film over de rol van de 4 presidenten in het ontstaan
en de ontwikkeling van de USA.Dan volgde er een huldiging van
aanwezige oorlogsveteranen en het strijken van de vlag.Plots
floepten de schijnwerpers aan en speelde men de nationale
hymne "Stars and stripes", ontroerend, ook voor niet-amerikanen.







Na een ijsjes en zonder noemenswaardige files (zeer eigenaardig),
gezien meer dan 5000 personen aanwezig waren, togen we naar
ons hotel, 4km ten noorden van Keystone gelegen, voor een wel-
gekomen nachtrust.

Vergeet niet te dubbelklikken op de afbeeldingen.Dan krijgen
jullie alles in groot formaat.
Gezien al voldoende foto's hebben we nu ook een diabeeld-
montage opgestart.