Buiten stormde het. In La Push gierden de elementen rond
chalet nr. 45 van het oceanside park resort. We hadden er geen
erg in want pas rond 9.30h was iedereen klaar voor het ontbijt.
In dit ruw, mistig en machtig decor lopen is wel de max zo dacht
Andreas en gelijk dat hij had.
Vandaag slechts een kleine verplaatsing naar het regenwoud-
gedeelte van het Olympic NP. De kleur is hier groen, in alle
tinten.De bomen zijn hier bedekt met mossen, zijn grillig en
zeer groot en groeien kriskras door in en zelfs op elkaar. De vreemdste
gedrochten komt men hier tegen, bijna zoals de levende
bomen van de Efteling. We deden hier de Trail of the Spruce Trees
en de befaamde Hall of the Mosses trail.
Het regende de ganse dag pijpestelen, voor het eerst deze
reis ook als we iets gingen bezoeken.Doch regen in het regenwoud,
dat moet kunnen vonden we.
Sedert gisteren is het ook definitief gedaan met km, kg en liters. De
miles, pounds en gallons hebben weer hun intrede gedaan.
Na Triftwayinkopen in Forks, het moet niet altijd Safeway zijn, deden
we, ondanks de regen (we waren in vorm) Rialto Beach aan. Alles is hier
wat properder dan op onze First Beach. Paadjes tot op het strand,
minder bomen op het strand en ook minder stacks (rotsen in de zee).
Omdat we er niet genoeg van kregen gingen Moniek en ik nog eens
in het schemerduister door een donker regenwoudpadje met Andreas
naar Second Beach. Dit vonden we nog mooier omdat de baai hier
meer ingesloten is en een geel ipv zwart zandstrand heeft. Het is echter
moeilijk bereikbaar. Men moet bijna alpinistcapaciteiten hebben om
over de bomen te kunnen klauteren en alzo het strand te bereiken.
La Push is ons ten zeerste bevallen: een zeer speciale strandvacantie.
Ook aan onze vrienden van USA4ALL hebben we gedacht (zie locatiefoto).
Na Washington beginnen we morgenavond reeds aan onze voorlaatste
staat :Oregon.Oei, oei wat begint het op te korten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten